تکامل فکر سياسي شيعه از شورا تا ولايت فقيه

للمؤلف: احمد کاتب
پژوهشي مستدل و جامع است در باره مباني فقهي و استدلالي نظريه ولايت فقيه و حدود و اختيارات نهادهاي قدرت در شيعه. فرمانرواييِ افســار گسيخته و غير مسئولانه ولي فقيه در ايران ، صدور احکامِ بلانقضِ ناعادلانه و دخالت او در امور اقتصادي، اجتماعي و قضايي کشور، انگيزه نويسنده در اين پژوهش بوده است. کتاب، با بررسي تاريخ انديشه سياسي شيعه و چگونگي پيوند آن با نظريه شورا آغاز مي‌شود و سپس نظريه امامتِ مبتني بر عصمت و احاديث منصوص و معجزات نقل شده از ائمه ! ، که همگي مولود انديشه‌هاي متکلمين شيعه در قرن دوم است، بررسي و تحليل مي‌گردند. دشواري‌هايي که اين نظريه در خلال قرن‌هاي دوم و سوم با آن روبرو بوده است و ارتباط آن با فرضيه ولادت امام زمان، در ادامه بحث مي‌آيد. سپس مدعيات و دلائلي که متکلمان و مورخين در باره ولادت و غيبت مهدي ارائه داده‌اند در سه بخشِ دلايل عقلي و فلسفي، دلايل تاريخي و دلايل مستند به روايتِ منقول، مورد مطالعه و نقد قرار مي‌گيرند. در فصل‌هاي بعدي، پيامدهاي منفي و مفاسد نظريه انتظار و آثار زيانبار آن در ابعاد اجتماعي و سياسي جامعه شيعه بررسي شده و کوشش‌هاي عده‌اي از متفکرين شيعه براي خروج از بن‌بست و انزواي سياسي، تحليل مي‌شود. بخش پاياني کتاب، به بررسي نظري آخرين مرحله تحول انديشه سياسي شيعه نظريه ولايت فقيه و جنبه‌هاي مثبت و منفي آن پرداخته و جوانب مختلف نظريه شورا، به عنوان اصيل‌ترين و عملي‌ترين راهکار انديشه سياسي شيعه، معرفي شده است.
الدين الإسلامي -> كتب إسلامية متنوعة