اسلام و جاهليت

للمؤلف: أبو الأعلى المودودي
آموزه‌هاي اصيل اسلامي را در راه‌ شناخت پروردگار بازگو کرده و آنها را با مفاهيم و ارزش‌هاي جاهلي قديم و مصاديق جديد آن در عصر حاضر، مقايسه مي‌نمايد. نويسنده در آغاز بحث، ارتباط بين قضاوت و طرز عمل را بيان کرده و مسايل اساسي اجتماعي – فرهنگي زندگي انسان معاصر را برمي‌شمارد و راه حل‌هايي را که انسان براي حل اين مسائل و نگراني‌هاي فکري برگزيده، يک به يک معرفي مي‌کند. از آنجا که اساسي‌ترين دغدغه بشر، شناخت خالق هستي است، وي در ادامه بحث چندين موضعگيري و راه حلِ بشر را در اين باره شرح مي‌دهد، که در ادامه فصل‌ها مي‌آيد. راه نخست، جاهليت محض و انکار وجود خداست که در نتيجه ماديگري و حس‌گرايي حاصل مي‌شود. وي در ادامة اين بحث، روش‌هاي مبتني بر اين رويکرد و ويژگي‌هاي جوامعِ الحادي و ماده‌گرا را شرح مي‌دهد. در فصل بعد، راه حل دوم يعني شرک يا انتخابِ شريک يا واسطه را براي رسيدن به خدا، براي عبادت يا عرض نياز، بررسي مي‌کند. ويژگي‌هاي زندگي مشرکانه و مجموعه آداب و رسومِ مملو از اوهام و توصيف زندگي ضلالت بارِ مشرکان از جمله مباحث اين بخش است. نويسنده در ادامه، رهبانيت را به عنوان رويکرد عده‌اي ديگر براي پاسخ به نياز عبوديتِ بشر، بررسي مي‌کند. آثار شومِ عزلت گزيني و بي‌توجهي به اتفاقات پيرامون، ايجاد فرصت براي بيدادگري حاکمان و نبرد با فطرتِ انساني، از مفاسد اين رويکرد است و نويسنده به اختصار، درباره هريک توضيح مي‌دهد. وي فصل پاياني، راه نجات و طريق سعادت جاودان را در پرتوي تعاليم قرآن و سنت پيامبر اکرم مي‌داند و به شرح و بسط اين نظريه مي‌پردازد.
الدين الإسلامي -> كتب إسلامية متنوعة