هنر از ديدگاه فقه اسلامي

للمؤلف: فضل الرحمن فقيهي
يکي از بخش‌هاي زندگي که انسان‌ها در آن فعاليت دارند، حوزة هنر و هنرمندي است، طبيعت بشري طوري آفريده شده که از برخي پديده‌هاي جهان، به ويژه از چيزهاي تازه و نو، لذت مي‌برد، و ههمين چيز باعث شده که افراد بشر به هنر دست بزنند، فعاليت‌هاي بشر در قسمت سرايش شعر، مجسمه‌سازي، تصويرسازي، رقص، موسيقي و نوازندگي و تياتر از سابقة تاريخي برخوردار است، و بشريت کم و بيش در تمام زمانه‌هاي قبل و بعد از ظهور اسلام بدان اشتغال داشته است، و نيز راديو و تلويزيون که از جملة ابزار و اسباب سمعي و بصري است که در زمينه‌هاي مختلف هنري از آن کار گرفته مي‌شود و تهية برنامه‌هاي آنها هنرمندانه است. دين مقدس اسلام که کاملترين و آخرين اديان آسماني است، مثل قانونگذاري‌اش در ساير قسمت‌هاي زندگي انسان‌ها، در بارة موارد مذکور نيز به قانونگذاري پرداخته است، تا در حوزة هنر اعتدال مد نظر گرفته شده، لجام گسيختگي به وجود نيايد، و چنين نشود که به بهانة هنر و هنرمندي، جامعه به پرتگاه نابودي معنوي سقوط نمايد و از راه به بيراهه سوق داده شود، زيرا لذت‌بردن و استفاده از فراورده‌هاي عاطفي بديع و بکر، و نيز ايجاد همچو آثار هنري توسط اذهان و طبايع مبتکر و با استعداد، تا هنگامي مطلوب و قابل تأييد است که در پهلوي افادة اين لذت و فرحت بخشي، براي هنرمند و مشاهده‌کنندة هنر، جنبه‌يي منفي ديگري را با خود نداشته باشد، و اما آنگاه که جانب زشتي آن نسبت به خوبي‌ها و محاسنش افزودني داشته باشد، اسلام حق دارد قاطعانه به تحريم آن عمل بپردازد و در برابرش قيام کند و ممنوعش اعلان نمايد، اگرچه عده‌يي آن را هنر و صاحب آن را هنرمند بنامند.
الدين الإسلامي -> كتب إسلامية متنوعة